تأثیر آموزش راهبردهای شناختی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

هدف: هدف پژوهش، بررسی تعیین تأثیر آموزش راهبردهای شناختی (مدل انگلرت) بر پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان پایه پنجم ابتدایی دارای اختلال یادگیری خاص در زمینه­ی اختلال نوشتن است. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش­آزمون پس­آزمون با گروه کنترل می­باشد جامعه آماری 480 دانش­آموز دارای اختلال نوشتن پایه پنجم ابتدایی شهر ایلام بوده، حجم نمونه به شیوه­ی نمونه­گیری تصادفی ساده 60 نفر (30 نفر دختر و 30 نفر پسر)، که در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش، از پرسش­نامه تحلیل محتوای بیان نوشتاری، آزمون هوش ریون، فهرست رفتاری کودک، خرده آزمون خواندن املای فارسی، مصاحبه بالینی و آزمون پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان استفاده شده است، پس از انتخاب گروه­های آزمایش و کنترل، ابتدا بر روی هر دو گروه پیش­آزمون اجرا شد، سپس مداخله آزمایشی فقط بر روی گروه آزمایش در 25 جلسه در پنج مرحله مجزا ارائه گردید و پس از اتمام برنامه، پس­آزمون روی هر دوگروه اجرا شد. سپس داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای شناختی در کاهش اختلال مؤثر بوده و تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل معنی­دار است. همچنین بین دانش­آموزان دختر و پسر تفاوت معنی­داری در عملکرد تحصیلی بعد از دریافت آموزش راهبردهای شناختی مشاهده نشد. نتیجه­ گیری: بر این اساس می­توان نتیجه گرفت که آموزش راهبرد­های شناختی بر پیشرفت تحصیلی می­تواند رویکرد درمانی مؤثری برای دانش­آموزان دارای اختلال نوشتن باشد.